บนพื้นที่แค่ 1 ไร่ สามารถทำได้ 6 แสน ต่อปี “สวนพออยู่พอกิน บ้านมายิ้ม”
ปรัชญา “เศรษฐกิจพอเพียง” เป็นองค์ความรู้ที่สามารถทำได้จริง ทำได้อย่างยั่งยืน และทำได้อย่างไม่ยากเกินไปนัก อย่าง ลุงประทีป มายิ้ม เกษตรกรเจ้าของ ศูนย์การเรียนรู้ชีววิถีเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน สวนพออยู่พอกิน บ้านมายิ้ม อ.บางละมุง จ.ชลบุรี ที่ปัจจุบันเป็นเจ้าของที่ดินเพียง 1 ไร่ แต่ปีๆ หนึ่งทำงานได้หลายแสน ด้วยการยึดหลักการใช้ประโยชน์ที่ดินอย่างเต็มที่ ดำเนินชีวิตแบบพออยู่พอกิน และพึ่งพาตนเองได้ด้วยการทำการเกษตรแบบธรรมชาติ
โดยพื้นที่ 1 ไร่ของคุณลุงประทีปนั้นแบ่งออกเป็น...
ฉันไม่ได้บ้า แค่กล้าออกมาทำตามความฝัน กับเกษตรพอเพียง 180 ตารางวา
เป็นเรื่องราวจาก สมาชิกพันทิป : https://pantip.com/topic/35206093 ที่กล้าออกมาทำตามความฝันของตัวเอง กับเกษตรแบบพอเพียง ในพื้นที่เพียง 180 ตารางวาเท่านั้น ดูเป็นแรงบันดาลใจสำหรับใครที่กำลังอยากจะทำตามความฝันของตัวเองบ้าง
จั่วหัวเรื่องแบบเปิดประเด็นแบบนี้ แปลว่ามันต้องมีที่มาที่ไปแน่นอน ให้คนลองพิจารณาเอาเองแล้วกัน ว่าเราบ้าอย่างที่เขาว่ากันหรือเปล่า มาเริ่มเรื่องเลยดีกว่าค่ะ ตอนแรกเรากับสามีก็เป็นคนปกติ ที่ไปทำงานในบริษัทเหมือนคนอื่นๆเป็นบริษัทรับทำคลังสินค้าและขนส่งขนาดใหญ่ มีหลายสาขา ชื่อบริษัทเป็นภาษาอังกฤษสามตัว ขึ้นต้นด้วยตัว D (แบบว่าเดายากมากเลย) เราเป็นซุปเปอร์ไวเซอร์แผนกขนส่ง ส่วนแฟนเป็นซุปเปอร์ไวเซอร์แผนกปฏิบัติการ คนปกติจะเข้างานแปดโมงเช้า...
ใช้พื้นที่ 1 ไร่ ทำสวนผสม ปลูกผักสวนครัว เลี้ยงสัตว์ เลี้ยงปลา จนกลายเป็นรายได้หลักอีกทางหนึ่ง
หากเอ่ยชื่อ จินตนา ไพบูลย์ หรือ “ป้านุ้ย” สาวใหญ่วัย 50 ปี แห่งบ้านทอน-อม อำเภอทุ่งตะโก จังหวัดชุมพร ในแวดวงเกษตรกรรมแนวเศรษฐกิจพอเพียงของชุมพรคงไม่มีใครไม่รู้จัก เพราะเธอถือเป็นผู้หญิงแถวหน้า ซึ่งเป็นสมาชิกคนหนึ่งของเครือข่ายจากภูผาสู่มหานที ที่เคยฝากผลงานด้านเกษตรกรรมผสมผสาน รวมทั้งการปกป้องสิ่งแวดล้อมให้ชาวชุมพรและบุคคลทั่วไปได้รู้จักมาแล้วมากมาย
ป้านุ้ย เป็นชาวชุมพรที่เกิดในครอบครัวชาวสวนแห่งหมู่บ้านทอน-อม อำเภอทุ่งตะโก จังหวัดชุมพร เธอจึงเติบโตมากับพืชผัก ผลไม้ แทบทุกชนิดที่พ่อแม่ปลูกไว้กินและขายเป็นรายได้หลักของครอบครัว ปัจจุบันป้านุ้ยมีพื้นที่ทางการเกษตรประมาณ 30...
สวนบนหลังคา ปลูกผัก ทำนาสวนกินได้บนอาคาร บนชั้นดาดฟ้า
เหตุใดเมื่ออยากทานอาหารต้องออกไปซื้อที่ตลาด? หากปลูกทานเองพอจะทำได้ไหม และหากไม่มีพื้นที่ปลูกพืชผัก แปลงนาข้าวกลายเป็นหมู่บ้านจัดสรรหรือโรงงานไปเสียหมด ชีวิตจะเป็นอย่างไร ? คำถามเหล่านี้อาจดูไกลตัว ณ จุดนี้ แต่เชื่อหรือไม่ว่าสักวันหนึ่งซึ่งเป็นอนาคตที่ใกล้กว่าที่คิดไว้มาก สิ่งเหล่านี้อาจจะมาถึงก็เป็นได้ หากไม่มีการจัดการการใช้ที่ดินที่ดีพอ เหมือนอย่างในประเทศจีนที่ทำเกษตรกรรมมาตั้งแต่สมัยปู่ยาตายาย แต่ระยะหลังพื้นที่ปลูกพืชผักลดลงจาก 2 สาเหตุหลัก คือ ประสบภัยธรรมชาติ และการขยายตัวของเมือง ที่ดินถูกกว้านซื้อไปทำโรงงานและบ้าน ที่ดินดี ๆ ผืนใหญ่ทำการเกษตรเริ่มหายากขึ้นเรื่อย ๆ...